Stymulacja polisensoryczna (wielozmysłowa)

Podstawą rozwoju dziecka niepełnosprawnego jest usprawnianie pracy systemów sensorycznych oraz procesów układu nerwowego. Dlatego bardzo ważny jest stały dopływ do układu nerwowego bodźców pochodzących z różnych źródeł i odbieranych przez różne zmysły. To właśnie dzięki stymulacji wielozmysłowej mózg otrzymuje informacje ze wszystkich zmysłów, dokonuje ich rozpoznania, interpretacji i segregacji oraz integracji z wcześniejszymi doświadczeniami.

Uczymy się przez zmysły i bez informacji docierających do naszego systemu nerwowego nie byłoby uczenia się ani rozwoju. Niektórzy ludzie uczą się słuchając, inni lepiej zapamiętują to co widzą, a jeszcze inni wykorzystują różne kombinacje zmysłów, by uczyć się wydajniej. Takie nauczanie polisensoryczne dostarczające coraz to nowych bodźców, angażuje różne zmysły pozwalając na dotarcie większej ilości informacji do układu nerwowego w efekcie dając osiągnięcie lepszych efektów w uczeniu się dziecka.

CELE STYMULACJI:

PERCEPCJA:

Dotyk – gromadzenie nowych doświadczeń, poprawa precyzyjności ruchowej, rozwijanie wrażliwości dotykowej, rozwój aktywności ruchowej, poprawa somatognozji, mobilizowanie podejmowania aktywności ruchowej, obudzenie ciekawości, radość eksperymentowania.

Słuch – poszerzenia zasobu doświadczeń w zakresie percepcji słuchowej, usprawnienie koncentracji na bodźcach słuchowych, zmniejszenie lęku przed dźwiękami, usprawnienie umiejętności różnicowania dźwięków otoczenia i mowy, rozwijanie pamięci słuchowej, analizy i syntezy słuchowej, koordynacji słuchowo –ruchowej i słuchowo-wzrokowej, reagowanie na różne bodźce słuchowe, doświadczanie pojęć „cicho”, "głośno”

Wzrok – rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej, kierunkowości i spostrzegania (fiksacja, skokowość, rotacja), pamięci wzrokowej, analizy i syntezy wzrokowej.

Smak – rozwijanie percepcji smakowej i nabywanie umiejętności różnicowania smaku, akcep-tacji nowych smaków i nowych posiłków.

Węch – gromadzenie doświadczeń węchowych, budowanie wiedzy na temat otaczającego świata, kojarzenie zapachu z sytuacjami , nauka lokalizacji zapachu, rozwijanie pamięci zapachowej

RÓWNOWAGA

normalizacja napięcia mięśniowego, rozwijanie orientacji w schemacie ciała i przestrzeni, poprawienie koncentracji uwagi, wzbogacenie aktywności.

RELAKSACJA

odczuwanie przyjemności z relaksu i odpoczynku, wywołanie uczucia zadowolenia, spokoju, bezpieczeństwa, wyciszanie przykrych stanów emocjonalnych dziecka. Rozwijanie procesów poznawczych, zwiększanie bazy doświadczeń – nowych bodźców, wrażliwości i subtelności. Relaks w znacznym stopniu stymuluje sprawność naszego umysłu. Również korzystnie wpływa na rozwój wyobraźni, zwiększenie koncentracji, sprawności umysłowej i pamięci.

Nauczanie polisensoryczne odbywa się w Sali Doświadczania Świata. Sala ta tworzy świat przeżyć, w którym dziecko czuje się dobrze, bezpiecznie, ma zapewnioną swobodę wyboru bodźców na czas koncentrowania się na nich. Wyposażenie sali pozwala na odpoczynek połączony z biernym odbiorem bodźców. Podczas zajęć w sali stymulacji polisensorycznej panuje atmosfera relaksu i odprężenia, wytworzona za pomocą odpowiednich dźwięków, muzyki, światła, zapachu oraz innych bodźców. Pomieszczenie dzięki odpowiedniemu wyposażeniu ma nawiązywać do środowiska prenatalnego, stąd przebywanie w nim jest odprężające, ale jednocześnie dostarczające bardzo wielu ważnych dla rozwoju bodźców.